“Xüsusi ehtiyacı
olan” – bu söz insanlarda bir çox assosiasiya
yaradır. Bəzilərində yazığı gəlmə və səhv etmə hissi yaranır,
bəzilərində isə qəbuledilməzlik hissi olur.
Lomsanidzelər ailəsi illərdir ictimaiyyətdə bu
stereotiplərin sındırılmasına cəhd göstərir. Artıq on iki ildir ki,
Mariamın ictimaiyyətə inteqrasiyası üçün çalışırlar və serebral
iflic ilə mübarizə aparırlar. Mariamın anası Xatuna Qabaidze deyir
ki, övladının inkişafı üçün vacib mərhələlərdən biri məktəbəqədər
təhsil almaq idi, Marneuli bələdiyyəsinin Xixani kəndində isə
faktiki olaraq bu mümkün deyil. Mariamın bağçaya getməsi üçün
xüsusi müəllimə öz ciblərindən pul ödəməli olublar.
“Valideynlər belə uşaqları çox zaman gizlədirlər və
hansısa nəticə əldə etmək üçün mübarizə aparmırlar. Vəziyyətlə
barışırlar. Uşaq bağçasına aparana kimi çox çətinlik çəkdim.
Düşünürəm ki, məndən başqa heç kim belə yardım tələb etmir. Bağça
tələb etdim, məktəb tələb etdim, müxtəlif yardımlar tələb etdim,
əvvəl dedilər mümkün deyil və özləri də araşdıracağını, nə isə
olduğu halda əlaqə saxlayacaqlarını dedilər. Mən də həftədə 2-3
dəfə gedirdim ki, uşaq hansısa xidmətdən yararlana bilsin. Uşaq
bağçasında dayəyə mən pul ödəyirdim ki, uşağın elementar olaraq
uşaqlarla ünsiyyəti olsun. Bunların hamısı günün birinci yarısında
baş verirdi və bütün gün saxlamaq üçün pulum yox
idi”, – Xatuna Qabaidze deyir.
Mariam məktəbəqədər təhsil alıb, məktəbə getmək vaxtı gələndə isə
Lomsanidzelər yenə problem qarşısında qalıb. Təhsil Nazirliyi işə
qarışana qədər Marneuli bələdiyyəsinin Təhsil Resurs Mərkəzi
Mariamın məktəbə getməsini təmin edə bilməyib. Mariam məktəbə iki
il gec – 8 yaşında gedib.
“O zaman məktəbə qeydiyyatdan keçirmirdilər, resurslarımız yoxdur
qəbul edə bilmərik deyirdilər. Həyat yoldaşım Təhsil Nazirliyinə üç
dəfə getdi ki, məktəbə qeydiyyatdan keçirək. Xüsusi müəllimləri yox
idi, amma bacardıq və nail olduq. Mariam hazırda 4-cü sinifdə
oxuyur”, – Xatuna Qabaidze deyir.
Marneulidə xüsusi ehtiyacı olan şagirdlərin lazımı xidmət alması
üçün heç bir müəssisə yoxdur. Ona görə də valideynləri 9 yaşlı
Mariamı həftədə iki dəfə Tbilisiyə reabilitasiya mərkəzinə
aparırlar.
“Tbilisidə olan xidmətlər çox fərqlidir. Biz regionda
yaşayırıq və Tbilisi meriyası belə uşaqları maliyyələşdirir, biz
isə bu xidmətlərdən istifadə edə bilmirik. Məsələn, kurortlarda
istirahət etmək, başqa bir çox xidmətlər bizim üçün yoxdur. Ona
görə ki, regionda yaşayırıq. Təsəvvür edin 200 lariyə nə edə
bilərsən. Marneulidən Tbilisiyə gedib-qayıtmaq, sonra Marneulidən
Xixaniyə qayıtmaq hamısı pul tələb edir”, – Xatuna
Qabaidze deyir.
Marneuli bələdiyyəsinin Qızılhacılı kəndində yeganə erkən müdaxilə
mərkəzi fəaliyyət göstərir və orada xüsusi proqram var. Həmin
proqram Səhiyyə Nazirliyi tərəfindən təsdiqlənib və tanınıb. Bu
mərkəz Uşaq Bağçaları Birliyinin tabeçiliyindədir. Birliyin rəhbəri
Zaur Kərəmov “Marneuli” radiosu ilə söhbəti zamanı deyir ki, qrup
29 uşaqdan ibarətdir və ona qədər müxtəlif ixtisaslı müəllim
çalışır. Başqa bağçalardakı xüsusi ehtiyacı olan uşaqların sayını
isə dəqiq bilmirlər.
“Xüsusi araşdırma aparılmayıb. Adi şəkildə qəbul
edirik, növbə də gözləməli olmurlar. Gəldikləri zaman növbəsiz
qəbul edirik, amma saylarının nə qədər olduğu indiki mərhələdə
dəqiq bilinmir. Çünki araşdırma aparılmayıb”, – Zaur
Kərəmov deyir.
Marneuli məktəblərində xüsusi müəllimlər 2015-ci ildən fəaliyyət
göstərir. Hazırda Marneuli miqyasında ictimai məktəblərdə cəmi 122
nəfər xüsusi ehtiyacı olan şagird və 43 xüsusi müəllim var.
Uşaq hüquqları konvensiyasına əsasən təhsil almaq hər bir uşağın
əsas hüququdur. Konvensiyada qeyd olunan hər bir hüquq, hər hansı
ayrı-seçkilikdən kənar bütün uşaqlara aiddir. Uşaq hüquqlarının
oxşar tanınması yalnız nəzəri əsas daşımır. Dünyanın hər bir
ölkəsində uşaq hüquqları konkret tədbirlərlə qanunvericilik,
inzibati və icraçı sahələrdə təsdiqlənib. Tədris zamanı bütün
uşaqlar tədrislə bağlı çətinliklərlə qarşılaşır ki, bu da şagirdin
fiziki, intellektual, sosial, emosional, linqvistik yaxud başqa
vəziyyətinə, onun tədris prosesindəki imkan yaxud çətinliklərinə
görə yarana bilər. İnkluziv təhsilin məqsədi bütün uşaqların
yaşadığı yerə yaxın məkanda həmyaşıdları ilə bərabər tədris və
keyfiyyətli təhsil almaq imkanının verilməsidir.
İnkluziv təhsilin növləri:
Tam qoşulma – deməkdir ki, xüsusi təhsilə ehtiyac
duyan şagird tam şəkildə tədris prosesinə qoşulub, o, bütün
dərslərdə iştirak edir və bütün dərslərin özünəməxsus imkan və
ehtiyaclara uyğun fərdi tədris planı var.
Müəyyən qədər qoşulma – deməkdir ki, xüsusi
təhsilə ehtiyacı olan şagird dərsləri seçərək onda iştirak edir.
Yəni, şagirdin imkanlarından və ehtiyaclarından dolayı onun üçün
fərdi dərs cədvəli olur və o, yalnız cədvəlində nəzərə alınan
dərslərdə iştirak edəcək.
Inteqrasiya olmuş tədris – deməkdir ki, xüsusi
təhsilə ehtiyacı olan şagirdlər bir sinifdə birləşiblər və onlar
üçün ayrılmış tədris proqramı ilə təhsil alırlar. İnteqrasiya olmuş
sinifin tədris proqramı şagirdlərin fərdi ehtiyacları və məktəbin
tədris planını nəzərə almaqla tərtib olunur. İnteqrasiya olmuş
sinifin şagirdləri bütün məktəb aktivliklərinə qoşulub.
Resurs otağı – məktəbdə xüsusi ayrılmış və
şagirdlərin təhsilinə dəstək olacaq bütün vacib fərqləndirmələr və
texniki vasitələrlə təchiz edilmiş otaqdır. Adaptasiya olmuş mebel,
rəngarəng fərqli tədris materialı, audio-video aparatura. Resurs
otağında xüsusi tədris ehtiyacları olan bütün şagirdlərin inkluziv
təhsil prosesində iştirak edəcək məktəb psixoloqu, xüsusi pedaqoq,
nitq üzrə terapevt xidmət göstərə bilər.
Tədris Resurs-Mərkəzinin funksiya və
öhdəlikləri:
Resurs Mərkəzin əsas missiyası məktəblərə öz funksiyasını daha
yaxşı həyata keçirmək üçün məlumat vermək, resursları çatdırmaq,
müxtəlif maraqlanan təşkilatlarla əlaqələr qurmaq, dərsliklər yaxud
treninqləri təşkil edənlərlə bağlı və.s yardım etməkdir. Resurs
mərkəz məktəblərə müxtəlif problemlərin həll olunmasına lazımı
tövsiyyələr vermək yolu ilə köməklik göstərir.
Resurs mərkəz nazirliklə razılaşma yolu ilə xüsusi ehtiyacı olan
uşaqların qayğısına qalır. Bu kateqoriyaya aid olan uşaqlar üçün
inkluziv tədris metodlarının tətbiqinə dəstək
olur.