Tezliklə İranda 3+3 formatında (Azərbaycan, Türkiyə, Rusiya, İran,
Ermənistan, Gürcüstan) xarici işlər nazirləri səviyyəsində görüş
keçiriləcək.
Əslində, 3+3 formatında görüşün baş tutması, Ermənistanın da bu
görüşdə iştiraka razılıq verməsi müsbət hal sayıla bilər. Lakin
burda məsələnin başqa tərəfi diqqət çəkir.
Eyni anda 3-4 stulda oturmaq Ermənistan üçün ənənə halını alır.
Artıq uzun müddətdir, biz Ermənistanın
Baş naziri Nikol Paşinyanın
timsalında bu halı müşahidə edirik.
Paşinyan bir neçə gün əvvəl Strasburqa gedib, Avropa Parlamentində
“alqış” almaq üçün ənənəvi ritorikasından istifadə edib. Bunun
ardınca isə İranda keçirilən görüşə qatılmağa razılıq verir. 3+3
formatının mahiyyəti “region problemlərinin regionda həll olunması”
yanaşmasıdır. Paşinyanın İranda keçiriləcək görüşdə iştiraka
razılıq verməsi onun bu yanaşmanı qəbul etməsi deməkdir.
Onda sual yaranır ki, Paşinyan bu yanaşmanı qəbul edirsə niyə
Strasburq, Brüssel, Parisi inadkarlıqla regiona müdaxilə etməyə
çağırır?
Yada salaq ki, 3+3 formatının təşəbbüskarı Azərbaycandır. İndiyədək
bu formatda görüşün baş tutmaması Azərbaycanın İranla
münasibətlərindəki soyuqluq və gərginliklə bağlı idi. İndi soyuqluq
arxada qalıb və artıq görüşün keçirilməsinə heç nə mane olmur.
Qeyd olunduğu kimi, artıq Ermənistanda da bur formatda görüşdə
iştiraka razılıq verib. Regional problemlərin həlli, region
ölkələrinin münasibətlərinin daha da inkişafı baxımından bu format
uğurlu platforma rolunu oynaya bilər. ABŞ və Avropanın Azərbaycana
qarşı fəaliyyətlərini davam etdirəcəyi təqdirdə isə 3+3 formatı
daha da güclənəcək və “regional problemlərin həlli regiondadır”
prinsipi daha da möhkəmlənəcək.
Bundan başqa, ABŞ və Avropa bugünkü reallığı qəbul etmədən
Azərbaycana qarşı qərəzli və riyakar siyasətini davam etdirsə,
Qərbin ayağı Cənubi Qafqazdan birdəfəlik kəsilə bilər. Qərb
dairələri hər halda vəziyyəti düzgün qiymətləndirməli, buraxdıqları
strateji səhvləri davam etdirməməlidir.
Ermənistan isə ağlını başına toplamalı və nəhayət, anlamalıdır ki,
problemlər Avropa Parlamentində, Strasburqda saxta alqışlar və
populizmlə deyil, regionun özündə həll olunmalıdır.