მარნეულის საგანმანათლებლო რესურსცენტრში განმარტავენ, რომ ინკლუზიური სწავლების პროცესში შემქნილი პრობლემებით სკოლებს მათთვის არ მიუმართავთ და სპეციალური მასწავლებლები მაქსიმალურად ცდილობენ მოსწავლეთა ჩართვას საგაკვეთილო პროცესში.

„ყველა პირველკლასელს, შშმ იქნება თუ სსმ, ყველას გადაეცემა ხოლმე სამინისტროსგან „ბუკები“. სამინისტროს მულტიდისციპლინურმა გუნდმა შეიმუშავა მათთვის (სსმ მოსწავლეებისთვის) ცაკლე მიდგომები, კიდევ უფრო გაუმჯობესებული. სწორედ ამით ხელმძღვანელობენ პედაგოგები. თუ არ აქვთ დაუშვათ, კომპიუტერი, სკოლას შეუძლია ათხოვოს დროებით“, - ამბობს რესურსცენტრის წარმომადგენელი ირმა დავაძე. ეს ინფორმაცია სკოლებში გადავამოწმეთ. გაირკვა, რომ საჭიროების შემთხვევაში, ტექნიკური რესურსი აქვთ მხოლოდ მასწავლებლებისთვის, მოსწავლეებს კი ვერ ეხმარებიან. საგანმანათლებლო დაწესებულების პასუხისმგებლობაც ამით შემოიფარგლება. 

მარნეულში სპეციალური საჭიროების მქონე მოსწავლეებისთვის გარკვეული სერვისების დანერგვაზე ზრუნვა რამდნიმე წლის წინ დაიწყო საერთაშრისო ორგანიზაციამ „ბავშვი, ოჯახი, საზოგადოება“. მოგვიანებით, ადრეული ჩარევის ცენტრი ყიზილაჯლოს მუნიციპალიტეტის ბალანსზე გადავიდა. ორგანიზაცია 18 წლამდე ასაკის 30-მდე ბენეფიციარს ემსახურება. როგორც საგანმანათლებლო დაწესებულების სპეციალური მასწავლებელი ზარნიშან მურსაკულოვა ამბობს, პანდემიის პირობებში მუშაობა ძალიან გართულდა. მეტიც, ერთ-ერთი სერვისი, რომელიც შინსწავლებას გულისხმობდა, ფაქტობრივად გაუქმდა.



კიდევ ერთი საგანმანათლებლო დაწესებულება, რომელიც მარნეულში სსმ მოსწავლეებისთვის შეიქმნა, პანდემიის დროს, ონლაინ, დისტანციურ რეჟიმში გაიხსნა. როგორც ცენტრის ხელმძღვანელი მაია ბიბილეიშვილი ამბობს, პირისპირ სერვისებს ალტერნაიტვა არ აქვს, მითუმეტეს, მსგავსი საჭიროების მქონე ბავშვებთან, როდესაც თითოეულ გაკვეთილი გადამწყვეტია.

„ფსიქოლოგები საუბრობენ იმაზე, რომ ბავშვს კომპიუტერთან მიჯაჭულობა არ უნდა გაუჩნდეს და დღეში არაუმეტეს ერთი საათისა უნდა გაატაროს. დღეს კი ეს ყველაფერი ჭარბი დოზებით უწევთ. ცხადია, უკეთეს შემთხვევაში, თუ კი მათ აქვთ კომპიუტერი ინტერნეტი ან ტელეფონი. როდესაც 17, 19 წლის ბავში არის მეხუთე კლასში, ეს პრინციპულად არ არის მისაღები. სპეციალური საგანმანათლებლო საჭიროების მქონე მოსწავლეებსაც აქვთ უფლება თავის თანატოლებთან ისხდნენ კლასში და ვითარდებოდნენ.“

რა სერვისებს სთავაზობს განათლების სამინსტრო მსგავსი საჭიროების მქონე ბავშვებს და რა გეგმები აქვთ ინკლუზიური სწავლების განვითარეების მიმართულებით, ამ კითხვებზე პასუხი უწყებიდან ვერ მივიღეთ. რამდენიმე მცდელობის მიუხედავად, ინტერვიუს ჩაწერა მათთან ვერ მოხერხდა. გამოქვეყნებული ინფორმაციის მიხედვით კი, განათლების სამინისტროს პრიორიტეტს ყველა მოსწავლისთვის უწყვეტ, ხარისხიან განათლებაზე ხელმისაწვდომობის უზუნველყოფა და ინკლუზიური განათლების განვითარება წარმოადგენს. ამ მიმართულებით რამდემიმე პროექტი მოამზადეს, რომელიც მოსწავლეებს წერითი, საკომუნიკაციო, შემეცნებითი და მოტორული უნარების განვითარებაში დაეხმარება. მათივე ინფორმაციით, საჯარო სკოლებში დასაქმებული სპეციალური საგანმანათლებლო საჭიროების მქონე მოსწავლეების 200-მდე ასისტენტი გადამზადდა.

მიუხედავად ამ სერვისებისა, "პარტნიორობა ადამიანის უფლებებისთვის" ხელმძღვანელი ანა აბაშიძე მიიჩნევს, რომ სახელმწიფოს ჯერ არ აქვს გააზრებული, თუ რამხელა ზიანს აყენებს მსგავსი ვითარებაში მყოფ ბავშვებს, მათ, ვისაც თითქმის ერთი წელია სრული კარანტი გამოუცხადეს. უფლებადამცველი ფიქრობს, რომ ბავშვების სკოლიდან გადინება სახელმწიფოს ყველაზე ადვილი გამოსავლი და პრობლემის „ღარიბი“ გადაწყეტა იყო, რამაც ბავშვები ემოციურად დათრგუნა. არათანაბარია მათ მიერ ონლაინსერვისების მიღებაც.



ანა აბაშიძე ამბობს, რომ სახელმწიფოს არ უფიქრია იმ მოსწავლეებზე, რომლებსაც არ შეეძლებოდათ ონლაინ განათლების მიღება. მათთვის სახელმწიფოს არც რამე ალტერნატივა შეუთავაზებია.

სკოლების გახსნას, ხელისუფლება ამ ეტაპზე არ განიხილავს, შესაბამისად, რამდენ ხანს დარჩებიან  სსმ მოსწავლეები სკოლის მიღმა, სრულ იზოლაციაში, არავინ იცის. მათთვის კი თითოეული დღე გადამწყვეტია.